Natalee Case Discussion #772 10/26/08 thru 11/09/08

The aruba affair

What did the Amsterdam police in Aruba to search? And why de Ruiter Job wants the entire police and juistitietop replaced on that island? The IRT affair gets a Caribbean tail TO SHORT saw the radiant future for mr JHM Zwinkels. The Attorney-General of Aruba, until September 1991, subordinate to RA Gonsalves at the court in 's-Hertogenbosch, stood in his new work at the head of an ever-expanding further device. Money played no role in the fight against crime in the overseas territory.

BY Rene Zwaap

Since the U.S. Drug Enforcement Agency (DEA) in late eighties to Aruba Winds Down hotbed of international drug mafia uitriep and the motherland's insistence on strong action, the sky was the limit. There was a lemming-like flow of Dutch lawyers toward the small subtropical tourist paradise in motion, with some divisions in the wake of the Royal Navy, undercover agents of the Inter-Regional Rechercheteam (IRT) Melbourne-Sydney, infiltrators from the DEA and U.S. Customs officers.
Soon, the local Public Ministry proportionately three times as large as that of colleagues in Den Haag. It was also the island with a joyful own telefoontap central to the successful recipe of the donor country, where the central interception by the police and justice now houses an equally enjoy high popularity as before Honecker in East Germany or Richard Nixon White House. At a rustic coral reefs point to the Aruban verres the imposing villa of Mr. Zwinkels, as a symbol for the high expectations that he must have had about the new phase of his career had ended up.
On Monday, the idyll under the azure sky of Aruba shattered. Via De Telegraaf leaked a draft of the report of a rich committee headed by former Minister of Justice and Defense Job from the Horseman. In its advice to Voorhoeve of Aruban Affairs Minister De Ruiter suggests a genuine bureaucratic Bartholomew Eight with regard to the entire judiciary and police of the small island. The two police commisarissen of Orange City, Arie Rasmijn and Stanley Zaandam, according to The Horseman because of "unacceptable behavior" from the avenue be sent.
They should be replaced by J. the point, now head of the National Police. That aspect of The Rider Zwinkels reporting should have done. Rasmijn and Zaandam were grown in a short time to his arch-enemies, which so on. The report, De Ruiter also insists on the departure of another tormentor of Zwinkels, the Aruban Minister of Justice Watty Vos, who is responsible for the governance crisis in which draconian law enforcement on the island is immersed.
The bad news is that Zwinkels for his own position will be sacrificed if the opinion of De Ruiter is fully implemented. Zwinkels possible dismissal should be regarded as a peace offering from Den Haag, chief prosecutor in this case A. Docters van Leeuwen and Minister Sorgdrager. They are prepared their man on the bonds to Aruba if that frees them from the very dissident police on the island. According to De Ruiter investments Zwinkels line will not be replaced. His office fell. Instead, there would be a super prosecutor be appointed for both the Antilles as Aruba.
FOR THIS 'clean' in the proper perspective to see, it is necessary to return to February this year. When seized by the De Ruiter now so in the regular verdomhoekje Aruban police chiefs to the Rasmijn and Zaandam typmachine to draw up a report that grew into a bomb under the feet of not only Zwinkels, but also the Amsterdam police leadership, the Domestic Security Service, the Central Forensic Information Service (CRI), the Royal Navy, the DEA, the Hague Public Ministry and the various political leaders in the mainland.
"Already in the year 1995, your government on several occasions whether or not the intervention of the Minister of Justice Mr EJ Vos told us at least to address concerns of the Attorney-General Mr. JHM Zwinkels and Chief Prosecutor of the public prosecutor's Ministry Aruba mr JJ Van Eck, "Sun began reporting the Aruban politieduo to their ministers and Vos JHA Eman of General Affairs. Rasmijn Zaandam and made mention of "very bad things" would be concerned with Zwinkels. On the basis of reports from various police inspectors were Rasmijn Aruba and Zaandam with three major allegations against Zwinkels. The first case concerned a piece of the so-called "controlled by transit 'of 1000 pounds of marijuana from Aruba, for the benefit of the infiltration of a Colombian drug syndicate. Through straw men of the Justice Party would weed in Aruba offered to the Colombians, who then would ship to Canada.
The operation started in 1992 and was coordinated by Zwinkels. Justice would receive one million guilders for the party. Half of it, is informed Zwinkels to co Rasmijn would with the consent of Minister of Justice Vos in an account of the Aruban government be paid, so good for the island to make. However, it was not until 1994, just after the end of 1993 in the Netherlands IRT crisis had broken out, an amount received, namely 900,000 guilders. Zaandam in the Rasmijn and their report: "By Zwinkels prosecutor was determined that the controlled drug delivery and payment would not be writing; that of the amount collected 360,000, - for expenses incurred to the Dutch police would be paid, whereas the remaining amount Netherlands in his (Zwinkels - RZ) persoonijke bank would be paid that amount on his behalf by the intervention of staff of the CRI-Netherlands would be transferred to a secret account in England. Agents eventually would like to recover the amount one and only Mr. Zwinkels Commissioner Karsten of the Netherlands-CRI act. "
In December 1995 the Aruban government had still received no money from the deal. However, it was already half the proceeds - nearly half million - disappeared into the pockets of the two criminal infiltrators who had served Zwinkels. Chief to complain about the Rasmijn accused by Zwinkels. This gave him to understand that this is a complicated matter, which relates to the Netherlands playing IRT affair, thus requiring the futures Aruba party now would be difficult. "
That same month will Rasmijn turned to his Minister of Justice Vos. This Zwinkels denied anything ever having heard about the transaction. Vos was offended. "Only the fact that the Attorney-General (Zwinkels - RZ) did not consider it necessary to explain this to me, he is charged as such," the minister did know. Later accused the Aruban police Zwinkels 60,000 guilders to have them removed from the drug capital, which he set in its own ABN-Amro Taking would HEBEN parked.
ALSO THE SECOND the Rasmijn case and Zaandam wraakten in their report, was linked to the IRT-drama. The Aruban police noted in 1995 that some undercover agents of the Dutch police, or the BVD and the CRI, regular sums of money donated to the resident in Aruba wife of the arrested drug dealer Jack S.. The local police were completely surprised when it emerged that S., who was considered in a Dutch prison to stay at the end of 1995 suddenly appeared again in Aruba. He was sent on leave. And Zaandam will Rasmijn amazed that they are not by the Dutch Justice were informed that S. would come to Aruba.
Even greater was their surprise when they heard that the special leave for S. an action was Zwinkels. The latter gave the police chiefs over his right to mean that Van Eck S. 'is free to go and go where he wants. " And Zaandam will Rasmijn could not avoid the impression that the release of S. was exposed to the weed party for the Colombians. They felt deeply excluded.
That feeling was very strong around Christmas 1995 when they were suddenly faced with an order of Zwinkels and Van Eck that the Aruban police no activity on the day could explain for the benefit of the arrest of two drug dealers identified. Any form of action in that direction would be regarded as insubordination.
Instead, the Amsterdam police skilful leadership twenty heads a strong team from arrest to Aruba. Meanwhile, the Aruban police forbade Zwinkels also to any witnesses in a major drugs case should be heard, including former Justice Minister Rudy Croes. Van Eck Zwinkels right against Rasmijn and Zaandam: 'Shame on you realize that this witness an ex-Minister of Justice and current statenlid. You do not correspondences witnesses. Keep in mind that he as Minister of Justice could return in the next government. "
SHORT: the conclusion of Zaandam and the Rasmijn that Aruban police was kaltgestellt by Zwinkels, was certainly justified. The fear of Zwinkels to the local police in its investigations into them, their distrust fed right. It certainly appears that a mega-Zwinkels undercover operation of the Amsterdam police tried to keep secret. And that in 1995, two years after the Amsterdam Commissioner Nordholt and the Amsterdam Public Vrakking their loud disapproval had heard about the alleged infiltration method and IRT-Mayor Van Thijn was about to liquidation of the IRT Sydney / Melbourne.
This affair is quite interesting if the persistent rumors from Aruba to believe that some Dutch naval ships made available in guiding the transportation of the weed of the Colombians. That rumor seems to be motivated by the fact that Zwinkels the documents on the undercover operation to be equal to the headquarters of the Navy under Arubau brought on when the local press of the island on the matter began to call.
The Netherlands has a lot to lose in this case. That was the thrust of the letter that the Aruban former Minister of Justice Henry Croes usually very informed circles earlier this month to Prime Minister Cook sent. Croes urged them to absolute discretion in this affair. The report-The Horseman is a first step in that direction. © Rene Zwaap / De Groene Amsterdammer
=====================================================
De aruba-affaire

Wat had de Amsterdamse politie op Aruba te zoeken? En waarom wil Job de Ruiter de gehele politie- en juistitietop op dat eiland vervangen? De IRT-affaire krijgt een Caribisch staartje TOT VOOR KORT zag de toekomst er stralend uit voor mr. J.H.M. Zwinkels. De procureur-generaal van Aruba, tot september 1991 ressorterend onder mr. R.A. Gonsalves bij het gerechtshof in 's-Hertogenbosch, stond in zijn nieuwe werkterrein aan het hoofd van een almaar verder uitdijend apparaat. Geld speelde geen rol in de criminaliteitsbestrijding op het overzeese gebiedsdeel.

DOOR Rene Zwaap

Sinds de Amerikaanse Drugs Enforcement Agency (DEA) eind jaren tachtig Aruba tot Benedenwinds broeinest van de internationale drugsmaffia uitriep en bij het moederland op ferme maatregelen aandrong, was the sky the limit. Er kwam een lemmingachtige stroom van Hollandse juristen richting het kleine subtropische toeristenparadijs op gang, met in het kielzog enige divisies van de Koninklijke Marine, undercoveragenten van het Interregionale Rechercheteam (IRT) Noord-Holland-Utrecht, infiltranten van de DEA en Amerikaanse douanebeambten.
Al snel was het lokale Openbaar Ministerie naar verhouding drie keer zo groot als dat van de collega's in Den Haag. Ook werd het eiland verblijd met een eigen telefoontapcentrale, naar het succesvolle recept van het donorland, alwaar de afluistercentrale bij politie en justitie inmiddels een even huizenhoge populariteit geniet als vroeger in Honeckers DDR of Richard Nixons Witte Huis. Op een rustiek punt aan de Arubaanse koraalriffen verrees de imponerende villa van mr. Zwinkels, als symbool voor de hooggestemde verwachtingen die hij moet hebben gekoesterd over de nieuwe fase waarin zijn carrière was beland.
Afgelopen maandag werd de idylle onder de azuurblauwe hemel van Aruba wreed verstoord. Via De Telegraaf lekte een concept van het rapport van een rijkscommissie onder leiding van oud-minister van Justitie en Defensie Job de Ruiter uit. In zijn advies aan minister Voorhoeve van Arubaanse Zaken stelt De Ruiter een ware bureaucratische Bartholomeusnacht voor ten aanzien van de gehele justitie- en politietop van het kleine eiland. De twee politiecommisarissen van Oranjestad, Arie Rasmijn en Stanley Zaandam, moeten volgens De Ruiter wegens 'onaanvaardbaar gedrag' de laan uit worden gestuurd.
Zij zouden moeten worden vervangen door J. de Wijs, nu nog chef van het Korps Landelijke Politiediensten. Dat aspect van De Ruiters rapportage moet Zwinkels goed hebben gedaan. Rasmijn en Zaandam waren in korte tijd uitgegroeid tot zijn aartsvijanden, waarover zo meer. Het rapport-De Ruiter dringt ook aan op het vertrek van een andere kwelgeest van Zwinkels, de Arubaanse minister van Justitie Watty Vos, die verantwoordelijk wordt gesteld voor de draconische bestuurscrisis waarin de rechtshandhaving op het eiland is gedompeld.
Het slechte nieuws voor Zwinkels is dat ook zijn eigen positie wordt opgeofferd indien het advies van De Ruiter onverkort wordt doorgevoerd. Zwinkels mogelijke ontslag moet worden beschouwd als een zoenoffer van Den Haag, in casu opperprocureur A. Docters van Leeuwen en minister Sorgdrager. Zij zijn bereid hun man op Aruba de bons te geven als dat hen bevrijdt van de uiterst dissidente politietop van het eiland. Volgens de door De Ruiter uitgezette lijn zal Zwinkels niet worden vervangen. Zijn functie komt te vervallen. In plaats daarvan zou er een superprocureur-generaal worden aangesteld voor zowel de Antillen als Aruba.
OM DEZE 'grote schoonmaak' in het juiste perspectief te zien, is het noodzakelijk terug te keren naar februari dit jaar. Toen grepen de door De Ruiter nu zo in het verdomhoekje gezette Arubaanse politiechefs Rasmijn en Zaandam naar de typmachine ter opstelling van een rapport dat uitgroeide tot een bom onder de voeten van niet alleen Zwinkels, maar ook de Amsterdamse politieleiding, de Binnenlandse Veiligheidsdienst, de Centrale Recherche Informatiedienst (CRI), de Koninklijke Marine, de DEA, het Haagse Openbaar Ministerie en de diverse politiek verantwoordelijken in het moederland.
'Reeds in het jaar 1995 heeft uw regering bij diverse gelegenheden al of niet door tussenkomst van de minister van Justitie de heer E.J. Vos onzerzijds vernomen van op zijn minst bedenkingen aan het adres van de procureur-generaal mr. J.H.M. Zwinkels en hoofdofficier van Justitie van het parket openbaar ministerie Aruba mr. J.J. van Eck', zo begon de rapportage van het Arubaanse politieduo aan hun ministers Vos en J.H.A. Eman van Algemene Zaken. Rasmijn en Zaandam maakten gewag van 'zeer dubieuze zaken' waarbij Zwinkels betrokken zou zijn. Aan de hand van rapporten van diverse politie-inspecteurs van Aruba kwamen Rasmijn en Zaandam met drie zware aantijgingen aan het adres van Zwinkels. Het eerste geval betrof een staaltje van de zogeheten 'doorgecontroleerde doorvoer' van 1000 kilo marihuana vanuit Aruba, ten bate van de infiltratie van een Colombiaans drugssyndicaat. Via stromannen van Justitie zou de partij weed op Aruba aan de Colombianen worden aangeboden, die het vervolgens naar Nederland zouden verschepen.
De operatie startte in 1992 en werd gecoördineerd door Zwinkels. Justitie zou een miljoen gulden ontvangen voor de partij. De helft daarvan, zo deelde Zwinkels aan Rasmijn mede, zou met instemming van minister van Justitie Vos op een rekening van de Arubaanse regering worden gestort, teneinde goede werken voor het eiland te kunnen verichten. Echter: pas in 1994, net nadat eind 1993 in Nederland de IRT-crisis was uitgebroken, werd een bedrag ontvangen, te weten 900.000 gulden. Rasmijn en Zaandam in hun rapport: 'Door procureur Zwinkels werd toen bepaald dat de gecontroleerde drugsaflevering en betaling niet schriftelijk zou worden vastgelegd; dat van het geïnde bedrag 360.000,- voor gemaakte onkosten aan de Nederlandse politie zou worden betaald; dat het overige bedrag in Nederland op zijn (Zwinkels - rz) persoonijke bankrekening zou worden gestort; dat het bedrag op zijn rekening door tussenkomst van personeel van de CRI-Nederland zou worden overgeboekt op een geheime rekening in Engeland. Uiteindelijk zouden als gemachtigden ter inning van het bedrag slechts mr. Zwinkels en ene commissaris Karsten van de CRI-Nederland fungeren.'
In december 1995 had de Arubaanse regering nog steeds geen geld ontvangen van de deal. Wel was inmiddels de helft van de opbrengst - bijna een half miljoen - verdwenen in de zakken van de twee criminele infiltranten van wie Zwinkels zich had bediend. Korpschef Rasmijn beklaagde zich daarover bij Zwinkels. Deze gaf hem te verstaan dat 'het hier een ingewikkelde zaak betreft, die betrekking heeft op de in Nederland spelende IRT-affaire, waardoor het opvragen van het Aruba toekomende deel thans moeilijk zou zijn'.
Diezelfde maand wendde Rasmijn zich tot zijn minister van Justitie Vos. Deze ontkende ooit iets van Zwinkels te hebben gehoord over de transactie. Vos was gebelgd. 'Slechts het feit dat deze procureur-generaal (Zwinkels - rz) het niet nodig vond mij hierover in te lichten, wordt hem als zodanig aangerekend', liet de minister weten. Later beschuldigde de Arubaanse politietop Zwinkels ervan 60.000 gulden te hebben onttrokken aan het drugskapitaal, dat hij op een eigen ABN-Amrorekening zou heben geparkeerd.
OOK HET TWEEDE geval dat Rasmijn en Zaandam in hun rapport wraakten, was gelieerd aan het IRT-drama. De Arubaanse politie merkte in 1995 dat enkele undercover-agenten van de Nederlandse politie, c.q. de BVD en de CRI, regelmatig geldsommen doneerden aan de op Aruba verblijvende echtgenote van de gearresteerde drugshandelaar Jack S.. De lokale politie was helemaal verbaasd toen bleek dat S., die werd geacht in een Nederlandse gevangenis te verblijven, eind 1995 plotseling weer op Aruba opdook. Hij was op verlof gestuurd. Rasmijn en Zaandam verbaasden zich erover dat zij niet door de Nederlandse Justitie waren ingelicht dat S. naar Aruba zou komen.
Nog groter was hun verbazing toen zij hoorden dat het speciale verlof voor S. een actie was van Zwinkels. De laatste gaf de politiechefs via zijn rechterhand Van Eck te verstaan dat S. 'vrij is te gaan staan en gaan waar hij maar wil'. Rasmijn en Zaandam konden zich niet aan de indruk onttrekken dat de vrijlating van S. te maken had met de partij weed voor de Colombianen. Zij voelden zich ernstig buitengesloten.
Dat gevoel werd helemaal sterk toen zij rond kerst 1995 opeens werden geconfronteerd met een order van Zwinkels en Van Eck dat de Arubaanse politie geen enkele activiteit aan de dag mocht leggen ten bate van het arresteren van twee gesignaleerde drugsdealers. Iedere vorm van actie in die richting zou als insubordinatie worden beschouwd.
In plaats daarvan vaardige de Amsterdamse politieleiding een twintig koppen sterk arrestatieteam af naar Aruba. Ondertussen verbood Zwinkels de Arubaanse politie ook om eventuele getuigen in een grote drugszaak te horen, onder wie oud-minister van Justitie Rudy Croes. Zwinkels rechterhand Van Eck tegen Rasmijn en Zaandam: 'Jullie moeten je realiseren dat deze getuige een ex-minister van Justitie is en huidig statenlid. Jullie correspondenties getuigen daar niet van. Hou er rekening mee dat hij als minister van Justitie zou kunnen terugkeren bij een volgende regering'.
KORTOM: de conclusie van Zaandam en Rasmijn dat de Arubaanse politie werd kaltgestellt door Zwinkels, was zeer zeker gerechtvaardigd. De angst van Zwinkels om de lokale politie bij zijn onderzoeken te betrekken, voedde hun wantrouwen terecht. Het heeft er alle schijn van dat Zwinkels een mega-undercoveroperatie van de Amsterdamse politie geheim probeerde te houden. En dat in 1995, twee jaar nadat de Amsterdamse commissaris Nordholt en de Amsterdamse officier Vrakking hun luide afkeuring hadden laten horen over de gewraakte IRT-infiltratiemethode en burgemeester Van Thijn overging tot liquidatie van het IRT Utrecht/Noord-Holland.
Helemaal interessant wordt deze affaire als men de aanhoudende geruchten vanuit Aruba moet geloven dat de Nederlandse marine enkele schepen beschikbaar heeft gesteld voor de begeleiding van het transport van de weed van de Colombianen. Dat gerucht lijkt te worden gestaafd door het feit dat Zwinkels de documenten over de undercoveroperatie naar verluidt gelijk bij het hoofdkwartier van de marine op Arubau onderbracht toen de lokale pers van het eiland over deze zaak begon te roepen.
Nederland heeft veel bij deze zaak te verliezen. Dat was dan ook de strekking van het schrijven dat de Arubaanse oud-minister Henri Croes van Justitie volgens doorgaans zeer welingelichte kringen eerder deze maand aan premier Kok deed toekomen. Croes drong daarin aan op absolute discretie in deze affaire. Het rapport-De Ruiter is een eerste stap in die richting. © Rene Zwaap / De Groene Amsterdammer